
तरी ज्या देवानें मला माझ्या मातेच्या उदरांतून जन्मल्यापासून वेगळें केलें व आपल्या कृपेनें बोलावलें…… (गलती 1:15)
पौलाचे आत्म-परिवर्तन, ख्रिस्ताचे सार्वभौमत्व आणि पौलाची पापें या सर्वांचा तुमच्या तारणाशी असलेला संबंध काय आहे यांवर विचार करा.
पौल म्हणाला कीं देवानें “मला…..जन्मल्यापासून वेगळे केले” आणि नंतर, अनेक वर्षांनी, दिमिष्कास जात असतांना, “आपल्या कृपेने बोलावले” (गलती 1:15). याचा अर्थ असा कीं पौलाचा जन्म आणि दिमिष्कास जात असतांना त्याला करण्यांत आलेले पाचरण यां दरम्यान तो पूर्वीच-निवडलेलें, परंतु अद्याप पाचारण न झालेंला, असा देवाचे पात्र होता (प्रेषितांची कृत्ये 9:15; 22:14).
याचा अर्थ असा कीं पौल हा देवाचे निवडलेला पात्र, ज्याला लवकरच ख्रिस्ती सुवार्तिक बनविण्यांत येणार होते, असा मनुष्य म्हणूनच तो ख्रिस्ती लोकांना मारत असे, त्यांना तुरुंगात टाकत असे आणि त्यांची हत्या करत असे.
मग असे झालें कीं, जाता जाता मी दिमिष्काजवळ पोहचलो, तेव्हां सुमारे दुपारच्या वेळेस आकाशातून माझ्याभोवती एकाएकीं मोठा प्रकाश चमकला. तेव्हां मी जमिनीवर पडलो, आणि ‘शौला, शौला, माझा छळ का करतोस?’ अशी वाणी माझ्याबरोबर बोलताना मी ऐकली?” (प्रेषित 22:6-7)
ही घटना टळणार नव्हती किंवा पौल त्यांतून सुटणार नव्हता. देवानें त्याला मातेच्या उदरातून जन्मल्यापासून यासाठींच निवडून वेगळे केले होते. आणि आता तो त्याच्यावर मात करून त्याला पकडणार होता. ख्रिस्ताची ती वाणी सार्वभौम होती. वाटाघाटी किंवा तरतूद करण्याची कांही शक्यता नव्हती.
‘उठून दिमिष्कात जा; मग तू जे काही करावे म्हणून ठरवण्यात आले आहे, त्या सर्वांविषयी तुला तेथें सांगण्यात येईल. (प्रेषित 22:10)
दिमिष्कच्या मार्गावर झालेंली घटना ही देवानें पौलाच्या तारणासाठीं केलेल्या अनेक दशकांच्या निरर्थक प्रयत्नांनंतर पौलानें स्वत:च ख्रिस्ताला शरण जाण्यासाठीं स्वेच्छेने घेतलेला अंतिम व मुक्त निर्णय नव्हता. नाहीं. देवानें त्याला आपल्या ठरविलेल्या काळी (त्याच्या जन्मापूर्वी) आधीच निवडले होते, आणि त्याला तो केव्हां पाचारण करील ती नेमकीं घटका (दिमिष्कच्या मार्गावर) ठरवली होती. देवानें त्याला हाक मारली, आणि त्यां हाकेनें त्याच्या आत्म्यांत शरणागती उत्पन्न केलीं.
याप्रमाणे, पौलाचा जन्म आणि त्याचे पाचारण यादरम्यान देवानें त्याच्याकडून जी कांही पापे होऊं दिलीं ती सर्व त्याच्या योजनेचा भाग होती, कारण देव त्याला या आधी केव्हांच पाचारण करूं शकला असता.
त्या पापांमागे देवाची योजना काय असावी याची आपल्याला कांही कल्पना आहे का? होय, आहे. देवानें ती पापें तुमच्यासाठीं आणि माझ्यासाठीं होऊं दिलीं – म्हणजे त्यां सर्वांसाठीं ज्यांना यात काही शंका आहे कीं त्यांनी ती पापे स्वतःहून कृपेने केलीं असावी. पाहा, पौल कसा त्याच्या पापांचा संबंध तुमच्या आशेबरोंबर जोडतो :
कारण मी जो पूर्वी निंदक, छळ करणारा व जुलमी होतो. . . . तरी जे युगानुयुगाच्या जीवनासाठीं त्याच्यावर विश्वास ठेवणार आहेत, त्यांना उदाहरण व्हावे म्हणून येशू ख्रिस्तानें, मी जो मुख्य त्या माझ्याविषयी आपली सर्व सहनशीलता दाखवावी म्हणून माझ्यावर दया झाली. (1 तीमथ्य 1:13, 16)
अहाहा, अंत:कारणाने कठोर, व कोणतीहि आशा नसलेल्यां पापी लोकांच्या यां सार्वभौम तारणांत देवाचे सत्संकल्प किती गोड आहेत!
देवाची ती योजना होती की पॉल च तारण व्हावे त्याच प्रकारे देवाची योजना आमच्यासाठी देखील आहे